Hoe schattig is het om een merrie met veulen in de wei te zien spelen, grazen, slapen en knuffelen. Waarschijnlijk een (stiekeme) droom van veel (merrie) eigenaren. En het klinkt ook zo simpel, gewoon de merrie insemineren/dekken en na 11 maanden komt het veulen dan ter wereld. Toch! Of toch niet?
Ik dacht er vorig jaar (2023) eigenlijk ook zo gemakkelijk over. Mijn merrie, Floxely, werd eigenlijk altijd prima hengstig. Gewoon elke 4 weken, kon er zowat de klok op gelijk zetten. De verwachting was echt dat ik nu, in 2024, een veulen had ronddartelen bij der. Alleen het liep toch echt anders.
Ineens geen hengstigheid
Floxely werd in het voorjaar van 2023 niet hengstig toen ik daadwerkelijk het insemineren begon te plannen. Dierenarts erbij om te scannen, waren geen bijzonderheden te zien, wel een geel lichaam. Dus hengstigheid zou net voorbij moeten zijn, maar dus niet getoond. En dat was al vreemd! Even afwachten en 2 weken later weer scannen. Nog steeds een geel lichaam… Zo ging het maar door gedurende het dekseizoen van 2023. Geen hengstigheid, wekenlang een geel lichaam. Op ten duur werden er wel eieren aangemaakt, maar werd de baarmoeder niet hengstig. En ineens was het toen september en was eigenlijk de kans wel voorbij voor dat jaar. Totaal onverwachts bleek ik mijn merrie niet zomaar drachtig te krijgen. Nooit bij stil gestaan dat dit bij Floxely een dingetje zou kunnen worden.
Ik heb er wel heel bewust voor gekozen om Floxely niet hengstig te spuiten of andere medische ingrepen te doen. De hengstigheid was er met een reden niet, aan mij om uit te zoeken waarom niet en dat op te lossen. Daarbij weet ik dat Flox heel slecht reageert op chemische producten/medicatie en wou ik dat ook voorkomen. Het gebeurt zoals de natuur het gemaakt heeft, of het gebeurd niet.
Onrust in de kudde de oorzaak
Achteraf was het volledig verklaarbaar dat Floxely niet hengstig werd in 2023. In de kudde heerste enorm veel onrust door het overlijden van twee van de leiders, hierdoor probeerde een andere ruin het leiderschap over te nemen, maar dit paste totaal niet bij hem. Hierdoor ontstond er veel gedoe in de kudde, was er onrust en dus ook stress. Floxely is enorm gevoelig voor stress, wel een echte binnenvetter, maar zij pikt alles altijd gelijk op. De kudde voelde niet veilig en in een onveilige kudde wil je geen veulen krijgen. Het was dus logisch dat Flox der voortplanting on hold zette vanwege de situatie in de kudden.
Toen deze ruin aan het eind van de zomer ging verhuizen kwam er rust in de kudde. Het begon te settelen en paarden konden echt weer hun rust pakken. En heel bijzonder, maar na 3 weken werd Floxely prachtig hengstig! Echt perfecte hengstigheid! Maar ik vond het te laat in het seizoen, vond dat eerst alles even tot rust moest komen. Dus voor 2023 was ons dekavontuur over, maar het gaf goede moed voor 2024!
Het was voor mij een enorm belangrijke les (en bevestiging) dat de kudde enorm veel invloed heeft op zowel het mentale als fysieke aspect van paarden. Zodra er onrust is, geen gevoel van veiligheid, dan worden processen als vruchtbaarheid stopgezet. Want geen enkele merrie wil een veulen laten opgroeien in een situatie die niet veilig is.
2024: nu gaat het lukken! Toch??
Dus in 2024, vol goede moed, alles weer in gang gezet. Begin van het voorjaar prachtig hengstig, elke 4 weken zoals ik van der ken. Ik wil alleen pas na half april een veulen, dus het was nog te vroeg in het seizoen. Natuurlijk onwijs blij dat de hengstigheid weer normaal op gang is gekomen, dat geeft moed!
Maar toen werd het half april, geen hengstigheid. Eind april, nog niets. Dierenarts laten scannen, alles ziet er gewoon goed uit. Wel eieren, maar geen hengstigheid. In mei ook geen hengstigheid, wel een groot ei en toch bang dat dit een cyste gaat worden. Gelukkig is Floxely superbraaf met scannen, dus regelmatig scannen om het in de gaten te houden. En het lijkt er toch op dat dit ei een cyste is geworden en niet vanzelf weg zou gaan. In overleg met de dierenarts toch besloten om dit ei weg te spuiten, aangezien de verwachting is dat deze niet vanzelf weggaat. Enorm spannend, want ik weet dat Flox slecht reageert op dat soort medicatie. Doen daarom een lagere dosering en op hoop van zegen. Maar helaas…. Cyste is niet weg. Dierenarts zou liever een hogere dosering hormonen spuiten om deze cyste weg te krijgen, maar dat is voor mij een grote no-go. Floxely haar benen waren van deze eerste dosering al geëxplodeerd qua mokplekjes, dus dat is geen optie. We laten de natuur gewoon weer zijn gang gaan en wachten rustig af. Ik ga het ook wat meer loslaten, overleg met mijn homeopaat en vraag nog wat advies bij mijn studiegenoten van de Silverlinde.
Ik heb altijd gezegd, dat ik mij geen enkele zorgen maak over drachtig worden zodra Floxely hengstig wordt. Dan pakt ze direct en is ze gelijk drachtig. Dat gevoel is altijd gebleven! Alleen die hengstigheid, dat was het dingetje.
Hoop bijna opgegeven
En toen ik de moed voor dit jaar eigenlijk al wat had opgegeven, werd Floxely half juli ineens prachtig hengstig! Totaal onverwacht, had 2 dagen ervoor gezegd dat ik even niet meer ging scannen. Het echt even loslaten en zien wat er nog zou gebeuren dit dekseizoen.
Maar echt een prachtige hengstigheid, volgens het boekje die niet te missen was. Gelijk dierenarts gebeld om te laten scannen en jahoor, ei van ruim 4,5 cm en hengstig. Volgende dag gelijk insemineren. En we wisten dat dit mogelijk te vroeg zou zijn, maar aangezien het zo enorm snel ineens ging, wouden we het moment ook niet missen. Toen we 2 dagen later gingen scannen was het geen verrassing dat het ei er nog zat en gegroeid was naar 6 cm. Nu konden we echt zien dat de eisprong er bijna was. Die dag nogmaals Floxely geïnsemineerd.
Het was echt van 0 naar 100 in een paar seconde. Was echt even schakelen, ook voor Floxely. Zo’n golf van hormonen ineens dat ze zichzelf ook wat kwijt was en echt even der balans in der lijf kwijt was. Slappe achterhand en mentaal ook even in de war. Gebeurde in een paar dagen ineens zoveel! En waarom het de eerste paar maanden niet lukte? Geen idee, iets was nog niet op orde in de kudde of bij Floxely
En dan wachten……
Dan moet je wachten en wachten… wachten tot het moment dat je kan scannen om te zien of de inseminatie gelukt is. En ook al heb ik altijd gezegd dat ik mij geen zorgen maak, dat Floxely direct drachtig zou worden, toch ga je twijfelen. Toch word je onzeker en haal je alle rampscenario’s door je hoofd. Maar gelukkig, bij de scan van 18 dagen was een mooi vruchtblaasje te zien. Echt overduidelijk drachtig! En ik wist het al, want Floxely der gedrag zei al genoeg! Op 37 dagen nogmaals gescand en toen zagen we ook het vruchtje, de hartslag en hadden we dus de zekerheid dat het goed zit. Nu kan echt het lange wachten beginnen tot half juni 2025!
Fokken is dus helemaal niet zo vanzelf sprekend
Nooit had ik verwacht dat ik er 2 seizoenen voor nodig had om Floxely drachtig te krijgen, had echt verwacht dat dit zo gepiept was. Had er ook nooit bij stilgestaan dat de onrust in de kudde zoveel vergaande gevolgen had. Dit hele proces met Floxely is wel echt een eye-opener geweest, niet alleen vanwege de redenen van niet hengstig worden. Maar ook omdat ik ook echt trouw aan mijzelf en Floxely moest blijven. Want iedereen had meningen, (goed bedoelde) adviezen en wist wel wat ik moest doen om het voor elkaar te krijgen. Gelukkig heb ik een dierenarts die accepteert dat ik geen/zo min mogelijk medicatie en inmenging wil, maar je moet echt sterk in je schoenen staan om je niet te laten overtuigen tot interventies doen die niet bij mij en Flox zouden passen.
Het was echt een rollercoaster, niet alleen voor mij, maar ook voor Floxely. Merkte echt dat ze compleet in de war is door der hormonen, misselijk, achterhand volledig slap en moe. Maar nu groeit er een mini-Flox in der en dat is wel enorm gaaf!